Mga kwento ni Aling Nancy Binay

Happy Monday morning Nutt-heads!
Bet ko munang magpasalamat kay EssayniPayoyo ng http://www.babaepalasisatanas.com sa pagdaan at pagbisita sa aking munting mundo. :)






Today's kwento:




Oo na, tanggap ko na at wala na tayong magagawa pa. Damay-damay na lang tayo sa end result. Ano ba naman yung 3 years di ba? 3 years na kung magiging masagana, eh ipagpapasalamat ko talaga ng vunggah or kahit another 3 years ng pagdurusa so be it, andyan na yan. Saka na lang tayo magturuan kung sinong may mali. Ganun naman talaga, ang pagsisisi ay laging nasa huli.



Hindi po ako galit kay Aling Nancy.... sadyang hindi ko lang talaga sya gusto. At dahil sa sobrang naaaliw ako ke Aling Nancy eh pwede nya na pala akong idemanda once na naipasa na ang R.A. 10175.

-Aling Nancy on Candy Crush Saga

-Aling Nancy as Ursula

 -American Idol Season 12

 

 Winner din si Aling Nancy sa movies!

 -District 2 Tribute ng Hunger Games-

 

At hindi rin nya pinalampas ang ilang sikat na TV series.

-Game of Thrones-

- Walking Dead (Season 25) -

Again, sasabihin ko senyo na I don't hate Nancy Binay..... I just don't like her. No choice na tayo, dahil kahit hindi ko sya gusto, ako rin naman eh nasabihan nya ng......

Tawid

Sa bawat puting linyang nakahilera sa kalsada
Matamang nakababad sa pagtitig ang aking mga mata
Isang direksiyon, isang diretsong linya
Di alam kung saan papunta.

Pinag-aaralan ang bawat kilos ng mga paa
Dideretso ba o mananatiling nakatayo na parang kandila
Takot akong humakbang, takot akong umusad
Dahil hindi ko alam kung anong sa aki'y bubungad.

Mabilis ang pagtakbo ng mga sasakyan
Silbi mo'y magbigay sa akin ng agam-agam
Isang babala na dapat pakatandaan
Sa isang maling desisyon, katapusan ang kahihinatnan.

Ayoko sanang baybayin, ayoko sanang tumawid
Sapagkat pangamba lagi sa aki'y nasasa-isip
Nais kong manatili dito sa kabilang bahagi
Bahagi kung saan mga ala-ala mo ang sumasagi.

Ibulong mo sa akin ang kasiguraduhan
Na ako'y ililigtas at aking malalampasan
Ang bawat balakid sa aking daraanan
Puting linya, pagsamo ko sana'y iyong pakinggan.

Hanggang kailan mo ako papaghihintayin
Hanggang saan ang katatagan ko'y iyong susubukin
Malaya mong intindihin at pakaisipin
Na ang hamon mo sa akin ay pilit kong tatanggapin.

Ilang hakbang pa kanan
At si kaliwa'y pilit kang susundan
Magmadali ka ng ika'y di maiwanan
Habulin mo ang oras, itakda ang  kapalaran
Ilang hakbang pa nga ba
Alamin ang tunay na patutunguhan.

Dalawang hakbang na lamang palayo mula sa nakaraan
Pagsusumikapang pilit, bagong umaga'y mahagkan, masugpungan
Hinding hindi na muling lilingunin pa
Buhay na puno ng pighati, luha't pagdurusa.

Isang hakbang na lamang, isang hakbang pa
Makakamtan na ang bagong ligaya
Isang hakbang na lamang ang natitira
Mararating na rin ang kabilang bahagi ng bagong simula
Nang bagong pag-asa.

eypeebeyrthdey!

Disclaimer: Hindi po talaga ako Noranian. Ilang beses ko ng sinasabi na hinding hindi po ako Noranian.




Kung inaakala nyo na si ate Vi lang ang gumanap na isang Pinay superhero bilang si Darna eh nagkakamali kayo. Remember during that time ay may malakas na pwersa, vunggang competition at isang matinding rivalry between ate Vi and ate Guy. Dahil naging successful ang paglipad na Darna eh nainggit ang mga Noranians at mega sulsol talaga sila para mapush ang ate Guy na gumawa rin ng isang superhero role. Kaya kahit labag sa kalooban ng Superstar eh napilitan syang gumanap bilang isang powerful na Pinay superhero.


Ayaw nyong maniwala na naging superhero din sa pelikula si ate Guy?

 Hayan at napatunayang kayang kaya ring maging superhero ni ate Guy!
From being a Superstar to a not so sikat na Superhero eh gusto kong kumuda na isang tunay na actress si Nora Aunor!!!


P.S.

Sana walang magbalak na iremake ang movieng ito dahil ikamamatay kong panoorin ang Super Gee!!!




At dahil jan, ang post na ito ay taos-pusong-bato kong inaalay sa isang bagong kaibigan. Alam kong mabubwisit ka pero wa pakelz ako sa nararamdaman mo... ahahahahaha....

Erection on Election

Kahapon ginanap ang isa na namang circus na inaabangan ng sambayang Pilipinas, well kaabang abang naman talaga kasi naman sa Pinas lang may ganyang klaseng election.
Syempre dagsa na naman ang mga tao sa pagtambling papunta sa kani-kanilang presinto para bumoto. Nagkalat ang mga uzizero, mga nagbibigay ng flyers, tindero ng "sa malamig" at kung anu-ano pa sa kalsada pero wala ata akong nabalitaang nagbibigay ng pera? Sayang, kala ko pa naman mabibiyayaan ako at makakabili ng bagong 2 piece leopard print swimsuit para sa post summer vacation ko this June sa Boracay.

Anyway, naalala ko ang Tatay pag dumarating ang election, may mga pagkakataon kasing nagkakaroon kami ng huntahan about politics. Mga manok sa politika. Kung sino ang mga gusto naming iboto. Mga plataporma ng bawat candidates, mga magaganda at pangit na nagawa, mga tsismis about them, pero NEVER na NEVER kaming nag-endorse na iboto ang kandidatong iboboto ng kahit sino sa amin. Walang "block vote" sa family namin. NEVER na NEVER kaming nakisuyo sa bawat miyembro ng aming pamilya na iboto mo si ganire at iboto mo si ganiyan. As in NEVER!!!!! Dahil pagdating sa politika, iginagalang namin ang boto ng bawat isa. Bet ko sanang i-share ang isang nakakalokang kudaan namin ng isang blogger about "endorsing post" ng isang candidate sa fb pero wag na lang. Sayang ang space and hindi naman kami yayaman ng $5M pareho so deads na lang sa earth.



So ayun na nga, may pagka maarte ako pag bumoboto. May tradition kasi akong sinusunod everytime na dumarating ang election. Hindi ako nakikipagsiksikan at bumuboto sa umaga.  Mas bet ko yung last minute voting. Una, hindi mainit. Pangalawa, kokonti na lang ang mga bumuboto compared sa attendance ng mga voters sa umaga so iwas amoy-pawis+haggard combo. Pangatlo, parang celebrity ang peg ko pag bandang gabi na ako nagkacast ng vote. Yung pagkakaguluhan ka ng mga supporters ng mga candidates na parang magpapa-autograph. Syempre mas maraming wafung otoko ang naglalabasan para bumoto pag mga ganyang oras and lastly, sa mga ganoong oras din nagkakaroon ng abutan (ng pera), pero unfortunately eh isang tetra pack na juice lang ang naiabot sa akin. ahahahahaha....

Don't get me wrong guys. Tumatanggap ako ng pera sa election pero hindi ko ibinebenta ang boto ko. Natutunan ko yan kay Cardinal Sin (RIP) kasi minsang sinabi nya na kung may mag-alok ng pera sa yo sa election eh maging practical ka, kunin mo yung pera then vote according to your conscience. Tama nga naman di ba? At dahil idol ko si Cardinal Sin kaya naman super obey ako sa utos nya. hehehehehe....

5pm na pero hindi ko pa natatapos yung pinapanood kong dvd, sobrang naaliw kasi ako sa movieng ito. Relate much dahil minsan eh inaatake ako ng sakit kong pagiging klepto. Minsan lang naman.

Tinatalakan na akez ni mujar dahil past 5pm na nga eh prenteng prente pa akez sa panonood ng dvd na parang wala talaga akong planong bumoto. At dahil ayaw ko namang lumabas ang robusto-sopranong voice ni mujar eh dali-dali na akong nagprepare para sumugod sa school.

Naihanda ko na rin ang isusuot ko para sa okasyong ito so hindi na ako nagwoworry na malelate pa ako para sa last minute voting.

                 Thanks Alexander Mcqueen sa effort para bihisan ako for the said event.








Na-sight-china akez ni mujar at medyo kumuda ng harsh dahil uber OA daw ng peg ko para pumunta ng school at bumoto. Kuda kuda sya ng ganyan at magtone down daw ako sa pagbihis so from being Mulawin inspired Alex Mcqueen Gown eh napunta ako sa Swan inspired ballerina dress ni Marjan Pejowski.

Bitbit ang napakaraming prayers eh sugod akez sa school kung saan may ganap ang botohan. Uber sa dami ng kalat ang kalsada. Pati mga utaw nagkalat kung saan-saanchi!

Konting kembot pa at mararating ko na ang botohan so kahit walang red carpet eh go pa rin si akekang sa pagkandirit papuntang school.

Precinct 0708-A daw ang destination ko kaya hanap naman akez sa master list kung doonchi nga ba masasight ang namesung kei, luckily eh andoon nga so pwesto na akez sa loob ng room. Wait wait ng konti. chika chika with some kakilala. At nasight ko din yung crush ko noong elementary. Hongliit  pa din nya at hongkyot pa din kahit mukhang daddy daddy na sya. Sayang nga lang kasi hindi kami nakapag chikahan, magkahiwalay kasi kami ng room pero okay lang atleast nakita ko sya ulit.



Hindi naman ako nahirapang bumoto noong gabing yun kasi nga wala ng masyadong botante. Smooth sailing ika nga. Wala ng matagalang paghihintay at pagtitiis sa init at tagaktakang pawis.

Natapos kong bilugan yung mga namesung ng mga candidates na bet ko eh direcho akez sa comelec volunteer na nagpapaandar ng PCOS machine. Napangiti ako ng basahin ni machine ang aking vote at may "KOWNGRATCHULEYSYEN" pang eme eme si PCOS huh?

Nagkaroon lang ako ng mild na problem after ma-read ng machine ang vote ko, dahil sa pagmamadali kong pumunta sa place ng botohan eh nakalimutan kong tanggalin ang.....

Mega kuda talaga si ateng comelec volunteer dahil hindi ko natanggal ang Louis Vuitton Limited Edition nail art sa kuko mezz. Buti na lang may pagka Girl Scout akez kaya para iwas kuda kay ateng volunteer eh hugot akez ng acetone sa bagelya ko. Kuskos ng vunggang vungah para maging clear ang nails ni watta. And after 2 minutes eh naging ganito ang peg ng nail ko.

Oh di ba nga? Halatang halata na imbey si ateng volunteer sa akez. Parang galit na galit talaga sya na maglagay ng indelible ink sa aking very virginal finger.








Worth it naman na madumihan ang kuko paminsan. Sabi ko nga "di bale ng mamantsahan, kung may silbi naman". Minsan lang ang pagkakataong ito na pantay pantay ang karapatan ng bawat Pilipino. Mayaman at mahirap, may pinag-aralan o mangmang tuwing election lang nagkakaroon ng tinig ang ating mga boses para piliin ang susunod na mga leaders ng bansa, na deserving para sa atin. Boto natin ito, walang nagdikta, walang nag-impluwensya at lalong lalo ng walang nag-utos kung sinoman ang iboboto natin. Magkaka-iba man tayo ng pananaw, nang prinsipyo sa buhay, nang piniling kandidato eh sama-sama pa rin naman tayong makikinabang o magdurusa sa kahihinatnan ng ating napiling mga leaders ng ating bansa.

Isang bagay lang ang naituro sa akin ng election....Buo ang pagka Pilipino ko dahil napapractice ko ang isang bagay na hindi pwedeng idikta sa akin ng ibang tao.
Para sa akin ang pagboto every election ay isang matinding erection of pride!

In Heaven

 "A second chance doesn’t come knocking on your door every single day and when you have the chance, grab it; turn it into the best opportunity you’ve ever had: not only for you, but also for people around you."

2013
 
Workaholic, career driven, self-centered and very professional. Ilan lamang sa mga katangian ni Jun. Ibinubuhos nya ang lahat ng kanyang oras at araw sa loob ng apat na sulok ng opisina at ng kanyang kwarto. Mag-isa sa buhay si Jun. Nabubuhay ng mag-isa limang taon na mula ng namatay sa isang car accident ang kanyang girlfriend-fiance na si Miranda. Isang pangyayari sa kanyang buhay na pilit niyang tinatakbuhan, gustong takasan at kinakalimutan. Pinanghihinayangan nya ang mga pagkakataong kayang binabale-wala at di pinahalagahan si Miranda dahil sa sobrang busy nya sa kanyang trabaho.

Linggo.
Umaga. Off ni Jun sa trabaho. Habang nasa kasarapan sya ng pagtulog ay napabalikwas sya sa kanyang kama ng marinig nya ang pagkatok sa kanyang pintuan. Takang-taka dahil wala naman syang inaasahang bisita noong araw na iyon. Mas gusto nya kasi na magpahinga ng buong araw every Sunday. Hindi maipinta ang pagkagulat sa mukha ni Jun ng malaman nya kung sino ang kumakatok sa kanyang pintuan.

Ngayon nakatambad sa kanyang harapan si Miranda.

Mira: hoy! napano ka jan? may sakit ka ba? para kang nakakita ng multo?

Nanatiling tulala si Jun sa nangyayari. Pinipilit ang sarili kung papaanong papapaniwalain na nasa kanyang harapan ngayon si Miranda? Ilang saglit din syang nasa ganong sitwasyon habang si Miranda naman ay pilit ng pumasok ng bahay ng nangingiti.... ubod tamis na ngiti.
Diretso sa kusina dala-dala ang kanyang binili sa grocery ay buntot naman si Jun.

Mira: Jun ano ba kasing nangyayari sa yo? kanina mo pa ako tinititigan.... may dumi ba ako sa mukha?

Napalingon si Jun sa kalendaryong naka-dikit sa kanilang ref. August 8, 2008.

Halos limang taon mula ng namatay si Miranda. Bumalik sya sa nakaraan limang taon mula ng nawala sa buhay nya ang babaeng kanyang pinakamamahal. Ang babaeng dahilan ng kanyang ngiti... nang kanyang mga pagtawa. Ang babaeng kanyang pinakamamahal.

Mira:hoy Jun ano ba?!?!?!?! kanina ka pa tulala jan!
Isang simpleng ngiti lamang ang namutawi mula sa mga labi ni Jun.

Mira: ang weird mo Jun! nakakainis ka na!
 
Imbes na sumagot ay mahigpit na yakap ang naitugon ni Jun kay Miranda. Higpit na halos ayaw ng bumitaw. Dahil sa mga oras na iyon ay hindi pa rin makapaniwala si Jun na nasa kanyang mga bisig muli ang kanyang pinakamamahal.

 






 *****

Dahil alam ni Jun ang lahat ng maaring mangyari, naisipan nyang kailangan nyang bumawi sa lahat ng kakulangan nya para kay Miranda. Kelangan nyang punuan ang lahat ng kanyang mga kasalanan . Kailangan palitan ng masasayang ala-ala ang lahat ng mga pagkakataong binalewala nya ang kanyang mahal kaya't naisipan nyang isulat lahat ang mga bagay na makakapagpasaya kay Miranda.

 Ang sinadyang "mismatched" outfit na biking date sa park.

 At ang pagdating ng sobrang late sa isang surprise dinner date.

****



October 17, 2008



Sadyang mabilis na tumakbo ang panahon. Eto ang araw na hinintay ni Jun. Ang araw na kanyang kinatatakutan dahil alam nya sa kanyang sarili na isang "deja vu" ang lahat ng nangyayari sa kanyang buhay sa loob halos ng higit 2 buwan. Ang araw kung saan ang umpisa ng katapusan ay magaganap.

Alam ni Jun ang oras at ang  lugar. Kaya't dali-dali nyang tinungo kung saan nangyari ang lahat. Kung saan nagwakas ang magandang simula. Kung saan naroon si Miranda.

 

 

****************

Second chance.

Sa ikalawang pagkakataon itinama ni Jun ang lahat ng kanyang pagkakamali. Ibinigay ang kanyang sariling buhay upang iligtas si Miranda. Upang muling makasama si Miranda.

Tinupad ang pangakong hinding-hindi na sila maghihiwalay pa. Pangakong magiging masaya silang dalawa sa mundong puno ng pag-ibig. Pag-iibigang nagsimula sa katapusan at muling tatapusin ang kanilang nasimulan. Pangakong binigyan ng katuparan.


Dahil ang tunay na pag-ibig nina Jun at Miranda sa isa't-isa ay muling sisibol...... at pagyayamanin.... dalawang pusong magmamahalan maging sa kabilang buhay man.