Nese Ye Ne Eng Lehet.

 


















LOVELY AFTEE NUT HEADS!!!!



Last day of work kaya naisipan kong magpost ng pahabol na entry bago ko i-spend ang aking vacation. Isasagad ko na ang kasalanan ko tutal ireredeem naman ni Lord di ba?









 


Chika itez nung nagwowork ako as service crew (during my time feeling ko ang astig astig ng mga nagtatrabaho as service crew kaya nagjoin akez sa bandwagon) sa isang medyo sikat na fine-dine-in resto sa Galleria. Para naman sa security at para na rin mapangalagaan ang reputation ng reputable na putang resto eh itago natin sya sa pangalang....

Enjoy naman ang pagwowork ko sa KR, sa sobrang enjoyment nga halos naikot ko na ang buong stations ng resto. Ganun daw talaga sa mga fastfoods or restos, kapag magaling ka lahat ng stations eh talagang iikutin mo (ehem.... sensya na.. hambol ako eh.) if ever may plans kang maging store manager in the future.
Hindi ko naman gustong maging manager, okay na sa akin ang magkaroon ng experience(s) bilang service crew. Bukod kasi sa pagbebenta ko ng aliw, ligaya at laman eh naisip kong it's time na siguro para magwork naman ako sa legal na paraan.

Iba't-ibang kalokohan din ang natutunan ko sa work na yan.
AS IN!!!

Nagkaroon ako ng kaclose na gelay sa KR, batch mates kami, naging super close, at pangalanan na lang natin syang Liza...
Working student si Liza sa La Consolacion College samantalang ako eh wala ng balak tapusin ang aking studies kasi nga..... nabuntis akez ng di sinasadya (or sindaya ko talagng magpabuntis)... Kaya after ko manganak sa panganay namin ni Ronaldo Valdez eh go na akez sa pagbabanat ng buto.

Nagkasabay kami ng shift ni Liza one time, closing kaming pareho na bet naming shift kasi pwedeng mag-alak after work... hehehehe....

Isa sa mga kalokohan ng mga crews lalo na pag closing eh yung mga tirador ng kung anu-anong pagkain. Mga left overs (yung mga hindi naibentang foods) eh itinatapon kaagad sa basurahan. BAWAL na BAWAL ang kumain ng kahit anong left overs maliban na lang kung mismong store managers ang mag-alok sa yo or kung talagang magaling kang simplehan ang pagkain.

Natoka ako sa kitchen samantalang si Liza naman eh sa dinning. Kanya kanya kaming kilos para matapos ng maaga ang pagsasara ng store. Busy busyhan ang peg ko ng marinig kong umiiyak si Liza, kausap ng aming store manager. Dahil ito palang si Liza eh nahuling sinisimplihang laptukin ang isang peykpeyk ng chicken.

Parang ganitez ang kudaan portion.

STORE MANAGER: Ano yang ginagawa mo?
LIZA: *iling iling lang habang takip ang bibig*

SM: Ano yang kinakain mo? Patay tayo jan... alam mo namang bawal yan.
Sorry pero wag ka ng pumasok bukas. YOU ARE FIRED!!! (insert KIMIDORA here)
LIZA: * this time nagstart na syang maiyak ( yung natutunan nya sa Gina Alajar School of Acting)*

SM: Bakit mo ba naman kasi ginawa yun huh?
LIZA: Eh Sher keshe shenubuken ko leng namen po tikmen kung anong lasa neng menok?
(ganyan kaarte magsalita si Liza, medyo conotic lang)


Sa narinig kong explanations ni Liza gusto kong tumawa ng bonggang bongga that moment!!!


Naknampakenambits ka talaga Liza ... naturingang taga La Consolacion si potah...
 


 HINDI ALAM KUNG ANONG LASA NG MANOK?!?!?!?!?!?!