Ra

Sa pagkakataong ito'y ako naman
Ang lilisan sa mapaglaro mong daan
Masikap kong lalanguyin paibabaw at aahon
Mula sa iyong dagat-luhang dala'y bagsik-alon.

Isa-isa kong sisinupin
Mga butil ng pag-asa na iniwan sa buhangin
Di hahayaang dalampasiga'y umangkin
Ang ligaya't ngiti, ngayo'y panig sa akin.

Ako naman ang siyang magsasara
Nang tarangkahang puno ng pangamba
Ipipinid ng ubod diin
Upang di na muling humulagpos sa hangin.

Tuldok mo at tuldok ko'y iisa
Hahakbang ng dal'wa, walang balak na lingunin pa
Mga masasayang ala-ala'y
Mananatili na lamang sa aking gunita.

Sa pagkakataong ito'y ako naman
Ang siyang sisilip sa liwanag ng umagang araw
Titingalain, damdamhin ang init
Nang pagsibol na sa aki'y ipinagkait.

May bahagi ng pagkasino ko ang sumisigaw
Sigaw na ibig lakas na pumaimbabaw
Bingi ako sa iyong mga luha at impit na hikbi
Ayoko ng magsisi. Ayoko ng magkamali.

Sa pagkakataong ito'y ako naman
Ang magbibigay pamamaalam
Mas nanaisin kong ako na lamang ang masaktan
Kaysa sa pareho tayong dal'wa ang nahihirapan.

Sa pagkakataong ito'y ako naman
Ang hahawak sa laro ng kapalaran
Yayakapin ng mahigpit at di palalampasin
Ang tuwang ipinagkait mo sa akin.